Please Advice

Hello, --> this is formal
Dear --> this is too formal
according to our meeting / as we agreed --> do not lie on me, and do not tell me "I do not remember"
please advice --> I am pending



I deeply hate mails

عن نظام محاسبة سواقين المني باص

من بعد العيد الصغير تقريبا وشركات الميني باصات الخضرا دي ابتدت تتبع اسلوب مختلف غي الحساب

الاول كانوا بيحاسبوا السواق علي التذاكر ويدوله نسبة منها

حاجه من خصائص النظام ده مثلا ان السواق بيمشي براحته علي الاخر ولو كولدير ميةفي الشارع شاورله هايقف عشان يدفعه تذكرة

طبعا الزحمة كانت خرافيه خصوصا لو كانوا بيحاسبوا السواقين بنظام الشرايح

ده ببساطة يخليهم ينزلوا عدد عربيات قليل

برده لو كان في عطل كان اللي بيتحمله الشركة بشكل مباشر والناس اللي مستنية الباص بشكل غير مباشر

النظام الجديد بقي بقي نظام الايجار

السواق بياجر العربية من الشركة ويعيش بيها بي

ايجار يومي مش ورديات

ببساطة كده

خصائص النظام ده تقريبا عكس اللي قلناه عن النظام اللي قبله

لو حد عنده اضافة ياريت يشاركنا بيها

نعم نسطيع ان نعملها 2

http://www.facebook.com/notes/kamal-farag/%D9%86%D8%B9%D9%85-%D9%86%D8%B3%D8%B7%D9%8A%D8%B9-%D8%A7%D9%86-%D9%86%D8%B9%D9%85%D9%84%D9%87%D8%A7-2/10150624846626088?notif_t=note_tag

اترددت كتير قبل ما اكتب الحلقة دى لأنها نازلة لعمق شوية بس اللى شاف فيلم

inception

الحلقة قريبة من كدا شوية انه فى كذا مرحلة تحت بعض

طبعا مش فاهمين اي حاجة ابسطهالكم

الحلقة اللى فاتت كنت بتخيل موقف هو الحالة العامة و تحته شوية مواقف لكل شخصية اللى هى شخصية واحدة شخصية تلميذ/تلميذة

انهاردة فيه موقف هو الحالة العامة للشخصية الضيف مش بس كدا

وتحته موقف لكل شخصية مش بس كدا

كل شخصية هتجسد شخصية مختلفة مش بس كدا

كل شخصية هتتعامل بعكس شخصيتها مش بس كدا

كنا بنسمع زمان عن جملة للى كان بيتعلم عربى

الضد يظهر حسنه الضد

فا المرة دى هوصف الشخصيات بعكس صفاتها عشان توضح اكتر

تعالوا نعرف اكتر بس لو فيه حد مش مصحصح بسرعة مج النسكافيه ويجى يكمل

انهاردة معانا سماح ضيفة شرف

نجاح الانسان فى حياته مش معناه النجاح فى شغله وبس ولكن فى حياته بوجه عام ودا اللى سهل تلمسه فى سماح هتحس بنجاحها فى حياتها وشغلها وبيتها واولادها فى دايما شخصيات حوليك بتتأكد انهم ناجحين

سماح مديرة مشاريع ناجحة والحمد لله مش مديرتى عشان محدش يقول بجاملها عشان الشغل

هحاول اتخيل يوم كدا من حياة سماح وهنقابل الشخصيات بتوعنا فى حياتها بس طريقة مختلفة

شايف قدامى فى البلورة دلوقت سماح صاحية بدرى جدا عشان الاولاد والمدرسة وبتتسحب عشان جوزها مش يصحى مع انه كل مرة بتعمل كدا بيحس بيها فيصحى

بس الغريبة المرة دى مصحيش بعد ما كانت قفلت الباب فتحته تانى وصحيته

سماح:رشدى...رشدى...رشدىىى انت تعبان انهاردة ولا حاجة ؟

جوزها بعد ما صحى

رشدى: فيه ايه؟

سماح: اصلك محستش بيا وانا بتسحب بالراحة انهاردة خضتنى عليك

رشدى: ايه؟ على طريقة احمد شفيق

سماح:انت كويس؟

رشدى: كنت هبقى احسن لو كملت نوم شوية

سماح: بسيطة يلا اصحى كدا افطر معانا

سبته سماح وراحت بسرعة صحت اولادها مع معاناة كل الامهات مع اطفالهم بتجرى وراهم فى كل مكان فى الشقة يحاولوا يستخبوا فيه ويناموا

وبعد نجاح كبير قدرت تجمعهم بعد ما لبسوا وفطروا مع بعض وجهزت السندوتشات وجهزت كمان اكل لجوزها ورتبت البيت وبدأ يتحركوا

جوزها راح على شغله وهى نزلت مع الاولاد تركبهم الباص بتاع المدرسة

وهى نازلة قابلت جارتها أميرة وبدأ يتكلموا وهما نازلين ومستنين الباص

وأميرة هنا جاره مميزة لسماح لأنها بتحسسها قد ايه ان حياتها مهمة وفيها مليون حاجة بتعملها وقد ايه هى مثقفة مقارنة بالفراغ والسطحية اللى عند اميرة

اميرة كانت نازلة مع ابنها ولد شقى جداااا

سماح: صباح الخير يا ميرو

أميرة:  صباح الخير

سماح: مالك مدايقة من ايه ؟

أميرة:ابنى مجننى وعمال يجيب درجات وحشة جدا ومستواه عمال فى النازل

سماح: ليه انتى مش بتذاكريله؟

أميره: مش عندى وقت خااااااااااالص بقى

سماح: ليه يا حبيبتى مشغولة فى ايه اليومين دول

أميره: هو دايما بيجى يقولى ذاكريلى فى وقت مهم جدا

سماح: وقت ايه؟

أميرة: دا وقت فاطمة وكريم

سماح: مش فاهمة فاطمة وكريم مين اللى اهم من ابنك

أميرة: انتى ازاى كدا ؟ فاطمة وكريم المسلسل التركى الجديد دا كفاية كريم دا مفيش رجالة زيه فى مصر اصلا

سماح بعد اذبهلال شوية معرفتش ترد تقول ايه قالت تجاريها

سماح: بس كدا بسهولة تخونى مهند يفوتك الكام شهر اللى اتفرجتى عليه فيهم اول ما يجيلك مسلسل جديد تبيعيه

أميرة: انت شكلك بتتريقى عليا انا هكلم مامى اقولها تذاكرله هو

سماح قعدت تضحك مش مصدقة

أميرة: انت كمان بتضحكى عليا مش تعصبينىى

سماح: لأن انا بضحك عشان الباص وصل

بدأ الاولاد يطلعوا

طلعت نورهان مشرفة الباص بتنده على سماح

نورهان:يا مدام سماح

سماح: نورهان ازيك واخبار الاولاد معاكى

نورهان: ولادك اشقية جدا مجننى وبعدين بيشتكوا منك

سماح: منى انا ؟ ليه ؟

نورهان: بتديهم سندوتشات قليلة ومش بتنوعى فا بيزهقوا منها

سماح: ولادى انا؟ فا خدت بالها وزى ما اكيد خدتوا بالكم

نورهان هى مثال للمشرفين فى المدارس  اللى بيستغلوا التلاميذ وكمان بشوفوا الاتلاميذ هما احسن ناس يتعاملوا معاهم ويطلعوا الكبت عليهم من غير الناس تاخد بالهم و بالمرة ياكلوا اكلهم لأنها حد بياكل كتير جداااااااااااااااااااا

فا سماح من ورا الازاز بتاع الباص

سماح: يا اولاد كلوا كل السندوتشات ومش تدوا لحد حاجة

وقالت لما يروحوا هتبقى تعرف منهم ايه الموضوع

وركبت هى العربية ومشيت لشغلها

والاولاد مع نورهان دلوقت فى الباص

راحت قاعدة فى الكرسى اللى قدامهم ومنزلة راسها تحت مسند الكرسى

وكل شوية تروح طالعة فاجأة باصة عليهم وتبرق لهم

الاولاد بدأ يخافوا

وبعدين بدأ تتحول وتطلع لسانها وتلعب حواجبها ليهم

لحد ما بنت قالت ايه المس المجنونة دى

راحت قاعدة جنبها وقالتلها قولتى ايه؟

البنت سكتت وخافت

راحت نورهان واخدة الشنطة بتاعتها وطلعت السندوتشات وبدأت تاكلها

وقالتلها اوعى تقولى لماما لحسن اقولها انك بترميهم فى المدرسة

وهاتى الموبيل ورينى

وخدت موبايل البنت وقعدت تتكلم فيه

وبدأت تتنقل على كل الاطفال فى الباص لحد ما وصلوا

وسماح فى الطريق لسه للشغل وسايقة بسرعة

شاب مستهتر عمال يجرى بالعربية ويعمل حاجات غريبة على الطريق

فا كان ماشى جنب سماح وكانت بتتكلم فى التليفون فا سماح داست بنزين عشان تعدى منه فا افتكرها انها بشد معاه

وراح ماشى قدامها بكل غباء وراحت مفرملة جامد واغم عليها

نزل الشاب دا بيبص عليها ومفيش حد راضى يقف من بعد الثورة محدش بيوقف لحد

فا عمال ينده: يا مدام يا مدام

 مش بترد ولقى الموبيل مرمى كان وقع منها

خد الموبيل وداس على اخر نمرة كلمتها اللى هى نمرة جوزها

رشدى: ايوا يا موحة

رد قاله: امممممم هو مش موحة اوى انا لؤى

رشدى: انت ميــــــــــــــــــــــــــن؟

لؤى: ممكن تهدى بس هفهمك

رشدى: تفهمنىىى ايـــــــــــــه؟

ولؤى بيحاول يهديه سماح بدأت تفوق وتجمع اللى حصل

سماح: انت بتعمل أيــــــــــــــــه ونزلت خدت الموبيل منه

كلمت جوها فهمته وطمنته وقالها كلمينى بعد ما تمشى

سماح: ايه اللى بتعمله دا

لؤى: عادى كنت بشد معاكى انتى معرفتيش تكملى طبيعى جدا مش هتقدرى عليا اغم عليكى حاولت اشوف حد يساعدنى..بابى قالى قبل كدا لو حصل حاجة زى دى مش تدخل نفسك فى مشكلة

سماح: الله عليك وعلى بابى

لؤى: ميرسى دا كل صحابى بيقولولى كدا

سماح: يلا امشى من قدامى لولا انى مستعجلة كنت خليت بابى يدايق اوى عليك انهادرة

لؤى: مستعجلة ليه هتتأخرى على النادى يعنى سو ووووات ؟

سماح: صبرنى ياااااااااااااااااااارب وسبته ومشيت

وصلت للشغل متعصبة من كل اللى بيحصلها من اول اليوم

قابلت المساعدة بتاعتها

سماح: صباح الخير يا هديل

هديل: صباح النور مالك اتأخرتى كدا ؟

سماح: حصلتلى حاجات كتير المهم عملتى ايه انهاردة ؟

هديل: مش عايزاكى تقلقى خاااااالص انا قومت بدورك وظبط كل حاجة

سماح: طب احكيلى عملتى؟

هديل: ظبطت كل حاجة

سماح: بجد ولا زى كل مرة؟

هديل: اكيد بجد وكل مرة اصلا بيبقى بجد

سماح: اولا ممكن بلاش التكشيرة دى وتفهمينى واحدة واحدة عملتى ايه مع العملا والناس اتوزع عليهم الشغل ازاى

هديل: قولتلك كله متظبط روحى بس انتى اعملى حاجة تشربيها وبعدين نشوف

سماح: ماشى وسابتها وراحت تعمل حاجة تشربها وانشغلت مع حاجات ادارية كدا معتمدة ان الشغل هديل قامت بيه ورجعت تبص على الايميل بتاعها

لقت كمية ايميلات من ناس متعطله وعملا بيشتكوا والدنيا مقلوبة

ندهت على هديل

سماح: انتى شوفت الايميلات دى كلها عاملة ازى فيه ايه حصل انتى مش قولتى انك ظبطى الدنيا ؟

هديل: اكيد يعنى مش محتاجة سؤال

سماح: امال ايه دا؟ فهمينى عملتى ايه؟

هديل: اصلا قولتلهم الصبح انك واخد اذن انك هتتأخرى عشان مش يعتمدوا عليكى

سماح: اااااااااااااااااااااااااااااااه اصوت يقولوا اتجنينت

 مش مصدقاكى انتى ازاى كدا اللى يشوفك يقول واحده ممشيا الشغل ملوش حل وكلام منمق ومنسق وفى الاخر النتيجة بتاعت الشغل زى الزفت لما ارجع هشوف الموضوع دا معاكى

-----------

هديل: ايه يا سماح والله اطلع من الدور اللى بمثله دا متزوديهاش بقى خلى كمال يكمل القصة

سماح: خلاص منا مقولتش عم اصوت اسمع عم اسماعيل عشان كدا

-------------

رجعوا الشخصيات للقصة وراح سماح لأجتماع مع عميل لابس خليجى وماسك الاب التوب ولا كأنه موبيل

دخلت وبدأت تعرف نفسها وهو ساكت

سماح: حضرتك معايا ولا؟

هشام: ايه معاكى والله

سماح: طيب ممكن حضرتك تقولى انت ايه المطلوب بالظبط فى الشغل اللى بنعمله؟

هشام: والله ما بعرف انت ايش بتسوا هالحين؟

سماح: مش عارف ايه انا معلوماتى ان حضرتك عندك مشكلة فى الشغل وجاى عشان تناقشنا فيه

هشام: اكيد اكيد انت عارفة الموظفين تبعى بيناتى وبينك زى ما بتقولوا بالمصرى دبسونى فى الموضوع هادا وانا مو بعرف شى عنه

سماح: اهلا بيك هو دا العميل اللى كنت بحلم بيه

هشام: الله يخليكى انا اصلا ما بدرى اى شى عن ها المشروع والمظفين معتمد عليهم تقريبا هما اللى ممشيتنى هاهاهاهاها

سماح: كمان دمك خفيف مش مممكن؟

سماح: طب انا هعمل معاك اتفاق انت ترجع الشركة وتقولهم انا سمعتهم كلمتين جامدين وهددتهم لو مش نفذوا كل الحاجات اللى انا قولتها هوقف المشروع

هشام: حاجات ايه اللى قولتها؟

سماح: لأ انت هتقول كدا وكدا وهنكتب ورقة دلوقت بالحاجات اللى كنا كدا كدا هنعملها وتقول انك انت اللى طلبتها

هشام: ربنا يباركلك والله انتوا كدا احسن شركة عرفتها

سماح: ولسه يا فندم لما تعرفنا اكتر هتنبسط اكتر واكتر انت اغديت؟

هشام: لا والله بس عندى مكان مهم لازم اروحه انهاردة كل اشقائى دلونى عليه

سماح: مكان ايه؟

هشام": مطعم برنس واكله اكل برنس والله

سماح: دنا هموت اجربه خلاص الشركة عزماك هناك

هشام: انا سوف انقل كل شغلى حداكم انا ابن بلد ومدقق واعرف وينها الشركات الحلوة

سماح: دا شرف لينا

وخرجت سماح من الاجتماع بعد ما العميل اتظبط وجالها تليفون من جوها

كلمها انه خدت الاولاد وراحوا على النادى وبعتلها السواق الجديد بتاعه ياخدها عشان كان قلقان عليها بعد الحادثة بتاعت الصبح

اتبسطت جدا ونزلت من الشغل لقت السواق واقف تحت

شاب لابس شورت فسفورى وحاطط السماعات فى ودانه وعامل شعره سبايكى

فا اتصلت بجوزها قالتله فين السواق قالها عندك استنى هخليه يكلمك

لقته هو الشاب دا مكنتش مصدقة رفع الموبيل هيكلمها

راحت رايحة عليه قالته انا انا انت ايه اللى عامله فى نفسك دا ؟

كمال: عادى مالى الدنيا حر بس شوية

سماح: حر اممم اسمك ايه بقى؟ اسمى كمال بس تقدرى تقولى كيمى

سماح: كيمى مش مصدقة نفسى جوزى جبلى كيمى يسوق بيا اطلع طيب ودينى ليه لما اشوف ايه الموضوع

ركبوا العربية

سماح: كان نفسى من زمان فى شوفير بس زمان مكنش الشوفير كدا

كمال: انتى قديمة اوى دلوقت الشوفير لازم يبقى روش عشان يروش على الناس والزحمة ومتحسيش بالطريق

سماح: الله عليك قد ايه مكنتش حاسة بقيمة الشوفير

كمال: استنى لسه شوفتى حاجة شوفتى الحركة دى

وراح مفرمل بيها مرة واحدة

سماح: بقولك ايه هتمشى عدل ولا تنزل

كمال: خلاص يا مدام هشغلك حاجة تعجبك

شغل بقى موسيقى هااوس وقلبها دسكو

سماح لقتها فورصة حلوة قعدت تصوره وتسجل فيديوهات ليه مش مصدقة تحطها على الفيس بوك على جروب اتش دبور ياما فى الجراب ياحاوى

اول ما وصلت داخلة على النادى

وراحت قايه لكمال تعالى ادخل معايا عايزاك يا كيمى

اول ما دخلت قالت لجوها دا السواق اللى جايبهولى ؟جيبلى كيمى؟

رشدى: انت ايه اللى عمل فيك كدا يابنى؟

كمال: يا باشا حبيت اسيطك واعملك شكل حلو

رشدى: روح يلا غيرهدومك وانا هعرف شغلى مع اللى جابك

وخد سماح والاطفال وبدأوا يتغدوا بعد يوم طويل ويستجموا استعداد ليوم جديد

واشوفكم الحلقة الجاية

نعم نسطيع ان نعملها 1

نعم نستطيع ان نعملها قصة يكبتها كمال فرج  على هذا  الرابط 

احتفظ بنسخة منها هنا لسهولة الوصول والرجوع اليها واحرص على نقل رابطها وشكر مؤلفها طبعا على ذكري في الاحداث

مقدمة

هذه قصة جديدة وحقا لم اكن انتوى البدأ فى قصة جديدة لأنى دائما انشغل ولا اكمل ما بدأت من قصص ولكن الضغوط كانت اكبر منى

عندما تنظر حولك غالبا سوف تجد اقرب الناس اليك ومعظمهم من نفس تفكيرك او اقرب الى تفكيرك ولا تستطيع ان تندمج او تنسجم مع من تختلف كثيرا

فعندما نجد مجموعة من الاشخاص لدى كل منهم شخصية قوية مستقلة مختلفة بقدر كبير ولكن يستطيعون ان يتحدوا ويتحابوا وينتجوا ويتقاربوا

فسوف تجد الحقيقة التى لا نسطيع ان نقبلها بسهولة هو ان عند توافر مستوى من المبداىء مشترك وتبادل الاحترام وايضا النقاء

بالتأكيد سوف تلمس ما اتكلم عنه

قصتى تتحدث عن مجموعة شخصيات منفردة فى تصرفاتها نوعا ما شاء القدر ان تتجمع فى وقت ومكان واحد مع انى على قدر كبير من الثقة

ان اى شخص يحاول ان يجمع مثل هذه الشخصيات فى مكان واحد ظنا انهم سوف يتفقون وينجحوا فى تحقيق هدف ما فهو واهم

هذه الشخصيات اثرت كثيرا فى نظرتى للحياه وتعلمت منهم الكثير وعشت معهم الكثير فا اردت ان اكتي هذه القصة لكى تكون ذكرى لنا

وان اشارك بتفاصيل وردود افعال جديرة بالذكر

القصة سوف تكون منفصلة متصلة بمعنى كل حلقة او اثتنين سوف تحمل موضوع جديد وموقف جديد وردود افعال جديدة

سوف اعتمد على معرفتى بهذه الشخصيات فى تخيلى لردود افعالهم

القصة لها ابطال وسوف يكون هنالك ضيوف شرف فى الحلقات وجميعهم شخصيات حقيقة

وسوف تكون القصة كوميدية اجتماعية فكرية ساخرة وطبعا سوف تكون بالعاميـــــــــــة

ومن دلوقت بقولها اى محاولات تهديد عشان اوقف كتابة او اتجنب شخص انا قررت اتكلم عنه احب اقوله انسى لو رشوة ماشى واهو مصلحة ناكل عيش

نيجى بقى للأسم كان موضوع صعب انى الاقى اسم مناسب بس كان فيه بعض المشاركات زى:

نعم نسطيع ان نعملها

برا الصندوق

مطورين النينجا

يجب ان تأخد مامتك معك هنا

وتم اختيار " نعم نسطيع ان نعملها " لتكون اسم القصة مع العلم ان برا الصندوق  كان مهم وبقلها بردوا من دلوقت

اللى فاكر هيلاقى قصة تقليدية شوية هزار ومواقف عادية اقول لأ ابسوليوتلى المواقف سوف تكون غير متوقعة او ردود الافعال نفسها

كنت ناوى اشرح او اعمل مقدمة عن الشخصيات بس قررت اعمل دا فى اول حلقة فممكن تكون حلقة بسيطة لأنى هتكلم عن كل الشخصيات فيها ومجرد هدى نبذه عنه ولكن باقى الحلقات سوف يكون العمق بتاعها اكبر بكتير عموما ما تيجوا نشوف

----------------------------------------------------------------------

الحلقة الاولى

فكرت ازاى ابدأ ارسم الشخصيات وجت فى دماغى فكرة ان دايما ملامح الشخصية بتترسم من الطفولة فتخيلت الشخصيات دى متجمعة فى فصل واحد وسنهم تقريبا 7 سنين ونشوف ازاى بيفكروا او بيتصرفوا

مع العلم ان معظم الشخصيات سنها فوق الخمسة وعشرين سنة حاليا وكمان منهم المتزوج

هيكون معانا انهاردة ضيفة الشرف صفاء وهتقوم بدور المدرسة

صفاء ليها طريقة مختلفة فى التدريس هى مقتنعة ان المدرسة مش مكان بس لحشو عقول التلاميذ وبعيدا عن نظريتها فى التعليم فهى مخصصة حصة اسبوعيا لمناقشة مفتوحة

بينها وبين التلاميذ منها بتقرب منهم اكتر ومن عقليتهم ومنها فتح مجالات تفكير جديدة ليهم ومشاركة الافكار بينهم وبين بعض

وانا شايفها دلوقت شايلة حاجات كتير فى ايدها وداخلة الفصل

صفاء: صباح الخير يا اولاد شكلكم مصحصحين انهاردة طبعا عشان مش هناخد حاجة من المنهج

فا ابتسم الاطفال وكانت بتطلع ادواتها من شنطتها

هديل: مس صفاء...مس صفــاء.... مس صفـــــاء

صفاء:ايه يا هديل مش شيفانى بطلع الحاجة

سكتت هديل وحطيت صباعها على بقها

صفاء: عايزة ايه يا حبيبتى

هديل: نقفل الباب اصل فى واحدة صاحبتى واقفة بعيد عمالة تطلعلى لسانها وعارفة انى مش هعرف اعمل زيها عشان منا فى الفصل

ابتسمت صفاء مشكلتك بس ان فى الفصل ماشى يا هديل وادى الباب اتقفل

بمجرد وصول صفاء لمنتصف الفصل وهتبدا تتكلم

لقت اللى فتح الباب ودخل على طول من غير كلام

صفاء: هيثم اقف لو سمحت

هيثم بصلها كدا وقال نعم

صفاء: مش المفروض قبل ما تدخل الفصل تخبط وتستأذن

هيثم: استأذن ليه دا الفصل بتاعى

صفاء: لأ المفروض بتستأذن لما تدخل اى مكان مقفول وكمان تسلم على زمايلك تقول صباح الخير مثلا مش داخل مكشر فى وشك

وراحت مقطعاها هديل

هديل مس صفاء...مس صفــاء.... مس صفـــــاء:

صفاء: ايه يا بنتى فى ايه؟

هديل: هيثم نسى الباب مفتوح البنت عمالة تطلع لسنها اهيه اهيه واقفة اهيه

صفاء: خلاص روحى اقفليه

وراحت تقفله وهى بتقفله راح مطلعة لسانها للبنت وقفلته

صفاء: خلاص يا هيثم اتفقنا

هيثم: ماشى

صفاء: انت ايه اللى عامله فى وشك دا ؟

هيثم: دقنى

صفاء: دقنك ايه هى الدقن بتترسم ؟

هيثم: اصلى كدا كدا هربيها فقلت اعملها من دلوقت:

صفاء: يا هيثم لازم تعيش سنك ولما تكبر وتحب تربى دقنك دى حاجة ترجعلك يلا روح اغسل وشك

 خرج هيثم من الفصل يغسل وشه

ولسه هديل هتقول مس صفاا.....

راح قايم لؤى جارى بسرعة قفل الباب وبصلها وقالها : حراااااام هتشغلينى بواب عشان اللى بتعمليه دا

صفاء: برافو عليك يا لؤى ارجع مكانك لو سمحت

وهو ماشى قلتله استنى يا لؤى

صفاء: هو دا اليونيفورم ولا حاجة تانية

لؤى: بصى يا مس لو هتبصى عليه من حيث عدد القطع فهو اليونيفورم ولو هتبصى عليه من عليه من حيث الالوان فهو بردوا اليونيفورم

صفاء: بس مش هو دا اليونيفورم

لؤى: اه صح عشان مش عليه البادج بتاع اليونيفورم فاتيتنى دى

صفاء: ممكن افهم

لؤى: اصلى خرجت بعد المدرسة امبارح ورحت مكان كدا اتفرج ازاى بيصلحوا العربيات فهدومى اتبهدلت فا لقيت هدوم شبه اليونيفوم لحد ما نصلح الغسالة اللى بوظتها محدش قالى ان موتورها مش زى موتور العربية اصلااااااااااا

صفاء: موتور عربية !! وايه الشنطة دى كلها

لؤى: دى فبها حاجاتى كتب المدرسة كلها افرض احتجت ابص فى اى حاجة الاقيها وكمان شوية حاجات بتساعدنى كدا

صفاء:ربنا يكون فى عون مامتك المهم عايزكم تجيبوا افكار نزين بيها الفصل بس خلينا فى موضوعنا الاول تحبوا تتكلموا فى ايه انهاردة:؟

هشام رفع ايده

صفاء: قول يا هشام

هشام : هطلب طلب الاول بس ممكن دا يدايق هديل

صفاء: ليه يدايق هديل؟

هشام : عايز افتح الباب بس اوريكى حاجة

هديل: ليه يا هشـــــــــــــــــام البنت واااااااااااااقفة

صفاء: مش تبصلها يا هديل وادى الباب يا هشام فتحته اهوه

هشام: انا ملاحظ ان نور الشمس اللى كان موجود اتحرك شوية وبعدين بعد اربع حصص الشمس عند نص اليوم يعنى بتلف وبتيجى عن الشباك وبردوا نورها بيفضل يتحرك

صفاء: اه هقولك يا هشام انت عايز تتكلم عن الشمس وحركتها دا موضوع مهم بس صعب شوية

هشام: لأ انا عارف ان الارض بتلف حوالين الشمس ودا طبيعى يحصل وعشان كدا فيه ليل ونهار

صفاء: ما شاء الله امال بتسال على ايه

هشام: انا بتكلم اننا ممكن نستفيد منه اننا نحط زى مرايات عند الشباك والباب تعكس نور الشمس كدا هتبقى الشمس نورها فى الفصل طول فترة اليوم الدراسى

صفاء: حلوة الفكرة يا هشام هنشوف ازاى ينفع نستغلها فى تزيين الفصول بس نستخدم مرايات

لؤى: انا معايا حاجة زى المراية يا مس

صفاء: دى عدسة يا لؤى مش مراية وخلو بالكم

عشان العدسات لو اتركز عليها نور الشمس ممكن تحرق اى حاجة قريبة منها

صفاء: بالنسبة للثلاثى اللى ورا دول بتعملوا ايه

صفاء: انا بنده عليكم علي فكرة نورهان... اميرة... كمال انتوا قاعدين ليه ورا كدا ؟ يا كمال انت هادى جدا قاعد ليه مع الاتنين المشكلة دول

نورهان: يا مس احنا ساكتين اهوه مش بتكلم

صفاء: ماهوا دا اللى مخوفنى طيب يا اميرة انتى كنتى قولتى هتنغنى المرة دى اغنية فاكرة؟

اميرة: اه يا مس فاكرة

صفاء: طب يلا غنيلنا اغنية بولا بولا اللى اتفقنا عليها

اميرة: على فكرة بقى اسمها فولا فولا مش بولا بولا وراحة باصة لنورهان قالتلها ايه المس دى

نورهان: ضحكت قالتلها معاش هناخدلك حقك

فراحت تراجع اميرة الاغنية مع صفاء

نورهان بتسال كمال بتعمل ايه؟

كمال: انتى مش واخدة بالك المس قالت ايه ؟

نورهان: قالت ايه

كمال: بتقولك لو خلينا نور الشمس يجى على عدسة ممكن تحرق حاجة زى الورق مثلا

نورهان : وانت بتعمل ايه بقى انت عارفنى بحب العب بالورق جدا

كمال:لألألأ دنا هحرق الورق

نورهان ازاى؟

كمال: اصلى معايا منقلة فيها عدسة صغيرة فا حنا نحطها قدام الشمس ونحط تحتها ورقة فا تتحرق

نورهان: الله دى فكرة حلوة قوى

كمال: خدى حطيها جنبك بقى انت قريبة من الشمس

نورهان: لأ تلسعنى

كمال: لأ انتى بعيد وبعدين هعملك حاجة جامدة بالورق

نورهان: هتعملى صاروخ؟

كمال: صاروخ ومركب كمان

كمال خلص المركب والصاروخ واداهم لنورهان ولسه الورقة متحرقتش ولا باين عليها انها هتسمر حتى

نورهان خدت الصاروخ وراحت رامياه على هديل

هديل: انتى يا نورهان انتى بتحدفى ايـــــــــــــه؟

نورهان تحاول تلفت نظرها انها تسكت صفاء هتاخد بالها مفيش

هديل: دا حلو اووووووووووووى الصاروخ دا عملتيه ازاى خالى بالك المس تاخد بال....

راحت صفاء بصالها

هديل: تاخد بالها من الصاروخ

نورهان:الله يخرب عقلك

صفاء: مين عمل الصاروخ دا؟

كله ساكت

بصت لنورهان: قالتلها مش انا اللى عملته

وراحت باصة لكمال:

صفاء: مش عايز تقول حاجة ؟

كمال: بصى بقى اصلا انتى بتضحكى علينا والعدسة مش بتحرق حاجة لما الشمس بتيجى عليها

صفاء: قول تانى كدا ايه بيحرق ايه انت كنت بتعمل ايه

حكالها بالتفصيل موضوع المنقلة والعدسة

صفاء: اصوت اسمع عم اسماعيل البواب

هديل: ممكن صاحبتى اللى برا دى تسمع وتندهله

صفاء: ااااااااااااااااااااااااااه دماغى

صفاء: بصى يا كمال موضوع العدسة دا بتكون نوعيات خاصة من العدسات وقوية انما اللى فى المنقلة دى متعملش اى حاجة انت بقى اللى حدفت الصاروخ؟

كمال: لأ انا عملته بس

صفاء: بتعترف بسهولة جدااااا عموما هعديها المرة دى عشان عجبنى ابقى علمنى ازى اعمله

صفاء: ممكن نرجع بقى لفكرة ازاى نزين الفصل عايزة من كل واحد فيكم فكرة بس بشرط كل واحد يقول حاجة تكون ماشية مع افكار اللى قبليه

وبدأ يتناقشوا فى افكار مع اختلافها كانت كلها متفقة مع بعض وكونت شكل جميل جدا للفصل

والنشاط دا اتعمل مع كل الفصول والنتيجة كانت ان دا اجمل فصل اتزين

وطبعا بالصدفة المقصودة لقوا كل حاجة الفصل محتاجها فى شنطة لؤى

اشوفكم الحلقة الجاية